Pył

Oberwane myśli z nad chmury pyłu,
oberwane jak krwiste owoce.

Zatruwają całe ciało,
od mózgu, po oczy,
od krwi, do łez.

Zgniłe łzy spływają po namiastce mózgu,
ukradli twe myśli,
ukradli twą chmurę.

Twój pusty wzrok pożera nicość,
wszystko zamienia się w nicość.

Twoje nienasycone zęby pochłaniają,
braki.

Nienasycone twe usta pyłem się smakują,
pyłem odurzają,
pyłem oddychają.